22.2.2015 | 00:16
.
Βγαίνω βόλτα με "φίλους", το παίζω ευτηχισμένος, γυρνάω σπίτι και ζω ξανά στον δικό μου κόσμο. Περπατάω στο δρόμο, παρατηρώ τους ανθρώπους και βλέπω την δυστυχία στα μάτια τους. Μου έρχεται να τους αγκαλιάσω και να τους παρηγορήσω.Δεν αντέχω να ζω σε 2 κόσμους. Ο ένας είναι στην γη και ο άλλος στο φεγγάρι, η απόσταση είναι τεράστια. Κουράστηκα.
