ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 25 χρονών σε λίγο καιρό γίνομαι 26 και η ζωή μου είναι σε αδιέξοδο. Οι γονείς μου ένα χρόνο πριν, έχασαν την δουλειά τους και πλέον ήμαστε όλοι άνεργοι, βέβαια κάνουμε δουλειές του μεροκάματου για να βγάλουμε πέρα τις υποχρεώσεις μας. Μένουμε επαρχία και έχουμε λίγα ζώα που τώρα ξεκινήσαμε να τα μεγαλώνουμε, δεν είχαμε ασχοληθεί με την κτηνοτροφία και φυσικά ότι βάζουμε είναι από την τσέπη μας. Νιώθω πως τα όνειρα μου έχουν θαφτεί μέσα μου και πλέον ακολουθώ την ζωή που θέλουν οι γονείς μου να κάνω και όχι αυτή που εγώ θέλω μόνο και μόνο για να μην τους επιβαρύνω οικονομικά. Έχω τελειώσει δημοσιογραφία και έκανα ένα χρόνο μαγειρική (τα παράτησα λόγω διδάκτρων) και το όνειρο μου είναι η Σκωτία. Μαζεύω σιγά σιγά χρήματα για να φύγω και σε αυτό με βοηθά και η κοπέλα μου. Ξέρω ακούγεται χαζό αλλά μέσα μου νιώθω πως στην Σκωτία είναι το πεπρωμένο μου και όχι τα πρόβατα που θέλει ο πατέρας μου να κάνουμε. Φταίω που δεν έχω πατήσει πόδι για να μην τους στενοχωρήσω γιατί θέλω να φύγω στο εξωτερικό, δεν ξέρω αλλά καταπιέζομαι στο χωριό με αποτέλεσμα να μην βγαίνω για καφέ,άσκοπες βόλτες και έχω κόψει παρέες που ένιωθα και έβλεπα πως μου κάνουν κακό στα όνειρα μου... Από δουλειές μπορώ να κάνω τα πάντα γιατί μέχρι στιγμής για να φτάσω στον στόχο μου και να μαζέψω τα λίγα χρήματα (που δυστυχώς τα ξοδεύω σε υποχρεώσεις) έχω κάνει ότιδηποτε κυριολεκτικά... Θέλω να ζήσω την δική μου ζωή και όχι αυτή που θέλουν να μου δώσουν... Μακάρι να καταλάβετε τι περνάω μέσα μου ψυχικά....