7.3.2015 | 17:57
Έχω έναν συμμαθητή...
Είμαστε στην 1η λυκείου, όλοι είχαμε παρέες από τα γυμνάσια μας αλλά αυτός ήρθε από αλλού και στην αρχή δεν ήξερε κανέναν. Δεν έχει καμία παρέα, περνάει τα διαλείματα του μόνος να κοιτάει δεξιά και αριστερά σαν χαμένος, κανείς μα κανείς δεν του δίνει σημασία. Γενικά είναι ντροπαλός και νευρικός, έχει ένα μόνιμο χαμόγελο αμηχανίας, δεν κάνει σοβαρές απλοπειρες να ενταχθεί κάπου. Από μία κοινή γνωστή που έτυχε να έχουμε, πληροφορήθηκα πως έχει χάσει τον πατέρα του, δεν έχει αδέρφια, και πως από πάντα αντιμετώπιζε το ίδιο θέμα. Πλέον όλοι του έχουν κολλήσει το ταμπελάκι του ηλίθιου, φλώρου, του βαρετού, και τα ταμπελάκια στο σχολείο ως γνωστόν μένουν μέχρι την αποφοίτηση. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τον γνωρίσει έξω απο'μένα. Δεν μου κάθεται καλά να βλέπω κάποιον μόνο του και να το αφήνω έτσι. Έχω περάσει και εγώ από την θέση του, υπήρξα κάποτε κοινωνικά αδέξια, χωρίς παρέες , παρείσακτη και τον πονάω. Πλέον έχουμε γνωριστεί και που και που κάνουμε παρέα. Όταν είμαστε μαζί όλοι μας κοιτάνε με μισό μάτι (δεν φτάνει που είναι γαίδουρια και αγενέστατοι και δεν του λένε ούτε καλημέρα) μέχρι και οι φίλες μου...Με αυτό το παιδί δυστυχώς δεν έχουμε ούτε μισό κοινό ενδιαφέρον , ομολογώ πως τον πλησίασα μόνο και μόνο από λύπηση και νιώθω άσχημα γι'αυτό. Ανησυχώ πως αρχίζει να με βλέπει αλλιώς ,μακάρι να είναι η ιδέα μου (πάντως θα φροντίσω κάποια στιγμή τυχαία να αφέρω πως μου αρέσει κάποιος, για να μην του δίνω ελπίδες και να συνεχίσω να είμαι φίλη του χωρίς τον φόβο να παρεξηγηθώ). Πάντως σίγουρα θα ταίριαζε με κάποιο απ'όλα αυτά τα παιδιά. Όμως έχουμε συνηθίσει να μένουμε μόνο στο πως πουλάει κάποιος τον εαυτό του, και δεν μπαίνουμε στον κόπο να γνωρίσουμε τον άλλον. Άλλο που το να μιλάς με ένα τέτοιο παιδί 'ρίχνει το κοινωνικό Status σου' ναι ναι έτσι είναι για τους συμμαθητές μου...Θα ήθελα ο Ν. να καταλάβει πως είναι μια χαρά παιδί αλλά με τον τρόπο που κινείται δεν τραβάει τους ανθρώπους. Κάποιος που περπατάει καμπουριαστός, και δείχνει ανασφαλής , ευάλωτος και απεγνωσμένος για σημασία δεν τραβάει , κρίμα αλλά έτσι είναι. Πρέπει να μάθει να πουλάει τον εαυτό του σωστά, εγώ αυτό το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο. Μακάρι να είχα το θάρρος να του τα πω αυτά αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρει, ίσως νιώσει άσχημα, ίσως πληγωθεί...Πφφ άδικο πραγματικά ελεείνοι άνθρωποι να έχουν 10 παρέες και τόσο ευγενικές ψυχές καμία...