ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον.. Εχω ερθει Αγγλια εδω και 2 χρονια. Η μανα μου περιμενει να βγαλω σχολη κ εχει χαλασει ποσα λεφτα, εγω ψαχνω για δουλεια, τωρα εχω αρχισει τα αγγλικα και εχω κανει αιτηση σε ενα κολλεγιο( πανεπιστημιο ουτε για αστειο). Και το προβλημα μου? 2 χρονια και 2-3 χιλιαδες ευρω ΠΕΤΑΜΕΝΑ στα σκουπιδια! Απο αυριο σε αυριο τα αγγλικα, η σχολη, τα παντα μεχρι που περασαν 2 χρονια για να συνειδητοποιησω τι βρωμοσκυλο (που λεει κ η μανα μου) ειμαι..Ειμαι γραμμενη στο Jobcentre (κατι σαν οαεδ- που υπογραφεις 2 φορες το μηνα και πρεπει καθε μερα να ψαχνεις "3 ωρες" για δουλεια και να το γραφεις στο site τους πού εψαξες, πού εκανες αιτηση κλπ) για να παιρνω λεφτα. Μεσα στα 2 χρονια εχω κανει 6 μηνες εθελοντικη δουλεια σε μαγαζι και 1 μηνα στην εφορια. Κανονικη δουλεια λες? ΧΑ ΧΑ ΧΑ! Αν νομιζετε οτι υπαρχουν δουλειες στην Αγγλια για εμας, γελαστηκατε! Μεσα στον τελευταιο μηνα με εχουν στειλει σε 5 συνεντευξεις(εννοειται δε με πηρε κανεις), με εχουν βαλει σε ενα employability course(το ιδιο ακριβως με περσυ αλλα δε δεχονται οχι για απαντηση) και ταυτοχρονα κανω κ αγγλικα με την προϋποθεση οτι θα τα σταματησω αν μου βρουν δουλεια γιατι αν δε το κανω λεφτα γιοκ! Επισης, αν βρω δουλεια δε μπορω να παω σε σχολη (γιατι αν παραιτηθω δε θα μπορω να μπω παλι στο jobcentre και ποιος θα πληρωσει τη σχολη κ τα εξοδα μου??), δηλαδη πανε τα λεφτα της μανας μου και τα χρονια μου x2.Εχω αρχισει να πεφτω σε καταθλιψη, κλεινομαι ολη μερα στο δωματιο μου(οταν δε παω στα κωλομαθηματα), οι φιλοι μου ειναι στο διπλα δωματιο ή εξω για καφε και εγω καθομαι κ παιζω λολ ολη μερα και τα βραδια σκεφτομαι τις μαλακιες που εχω κανει και τα χρονια που εχασα και πλανταζω. Ποια? Εγω! Εγω που με πυρετο πηγαινα για καφε, που αλλαζα 2 λεωφορεια και μετρο για να παω να δω τους φιλους μου καθε μερα, που εκλεινα 12ωρα για καφε στο στεκι! Το αγχος μου εχει φτασει στο αμην, δεν εχω ορεξη για ΤΙΠΟΤΑ και νιωθω πιεσμενη απο παντου! Ο χρονος περναει, τρεχει! Και δε μπορω να γυρισω Ελλαδα ρε γαμωτο, δε μπορω χωρις να εχω κανει κατι, να παρω ενα χαρτι, κατι.. Και καθε μερα νευρα με τους κωλοαγγλους δημοσιους υπαλληλους.. Και μεσα σε ολα αυτα ειμαι και παρθενα στα 22 με διαφορετικο νουμερο το καθε βυζι και δε μ αρεσουν κ οι Αγλλοι! Ασχετο, αλλα με προβληματιζει κ αυτο!Δηλαδη, μεχρι του χρονου πρεπει: να τελειωσω τα αγγλικα, να βρω μια σχολη και να τη τελειωσω, να βρω μια δουλεια, κατα προτιμηση part-time για να μπορω να πηγαινω σχολη, και το καλυτερο? Ο φιλος μου που μενουμε μαζι μετακομιζει Λονδινο οποτε πρεπει να βρω ΚΑΙ ΣΠΙΤΙ! Και ποιος θα πληρωνει το σπιτι αν δουλευω part-time γιατι θα εχω σχολη? Ελα ντε!Δε ψαχνω για απαντησεις, το ξερω οτι ειναι καθαρα δικη μου μαλακια, δε φταιει κανεις αλλος και δε μπορω να κανω τιποτα. Απλα ηθελα να τα πω καπου να μου φυγει.. Φιλια!