ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ή αλλιώς φιασκο. Τέσσερις ατελείωτες ώρες μονολογούσε για τη θανατολογία, την αξια ενος ιατροδικαστη στην πορεια μιας υποθεσης, τους ηθικους κανονες που αναπτυσσει καθε σπουδαιος ιατροδικαστης, τον Κωδικα της Δεοντολογιας που τον διεπει αυτον και καθε ομοιο του. Αηδιασα, απελπιστηκα. Πρωτη φορα σιχτιρησα που βγηκα με εναν τετοιο υπερφιαλο ανθρωπο που με εκανε να αισθανομαι ηλιθια για την ελλειψη γνωσεων μου πανω στον τομεα του, αλλα πραγματικά δεν σταματησε εκει. Έφερε τα ναφθαλινενια χερια του πανω στο προσωπο μου και γεματος υπονοουμενα και ξερολοσυνη μου πεταγε σποντες να συνεχισουμε σπιτι του για να με "αναλυσει". Το μονο αναμενομενο απο εκεινον. Εννοειται οτι καλεσα ταξι και εφυγα αμεσως. Καμια συστολη, ακομα και με τους εν ζωη ανθρωπους. Δεν προκειται να ξαναασχοληθω με εναν τοσο ψυχρο ανθρωπο.