ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον πατερα μου τσακωνομαστε απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου...μεναμε στο ιδιο σπιτι και μιλαγα μονο με την μανα μου και τον αδερφο μου...εκανε κατι πολυ ασχημο για το οποιο δεν θελω να μιλησω...και σαν να μην εφτανε αυτο..εδερνε την μανα μου και τον μεγαλο μου αδερφο...παντα ηθελα να γινω γιατρος και αυτος με ελεγε αχρηστο και πως ποτε δεν θα τα καταφερω και πως δεν αξιζω τιποτα...αλλα εγω εβαζα τα δυνατα μου...στο σπιτι επικρατουσε χαος...αρχισα να μαζευω απο τα 15 μου λεφτα για να μπω στην ιατρικη αμα περνουσα και μεχρι τα 17 μου ειχα μαζεψει γυρω στα 6000 ευρω... αλλα μια μερα που γυρισα σπιτι τα λεφτα ελειπαν απο την κρυψωνα...τα ειχε παρει αυτος και τα ειχε ξοδεψει σε πουτανες...το ηξερε οτι τα μαζευα και για ποιον λογο...παντα μου ελεγε οτι δεν αξιζω για τιποτα και οτι βγηκα απο λαθος και πως δεν θα επρεπε να υπαρχω... φετος που περασα ιατρικη εγινε κατι το αναπαντεχο...καθως γυριζα στο σπιτι με πηρε τηλεφωνο η μανα μου και μου ειπε...ο πατερας σου εχει καρκινο...μολις το ακουσα αυτο...δεν ηξερα τι ακριβως να κανω...πως να ανιδρασω...μου λεει ελα στο νοσοκομειο...εκει πηγα και τον ειδα...να καθεται χωρις δυναμεις...κοκαλιαρης...(τοσο καιρο που ελειπα στην σχολη και εμενα μονος δεν μου ειχαν πει τιποτα γιατ την κατασταση του πατερα μου οποτε η κατασταση ειχε προχωρησει οταν τον ειδα)...τα μαλλια του ειχαν πεσει...μου λεει ελα να σου πω κατι...παω κοντα...(ο αλλος μου αδερφος δεν ειχε ερθει καν γιατι τον μισουσε πιο πολυ)...και μου λεει...τα καταφερες και περασες αχρηστε ε? λοιπον μακαρι να αποτυχεις σαν γιατρος και να καταστραφεις...κι εγω του λεω πατερα...μακαρι να πεθανεις αργα και μεσα στον πονο και αμα υπαρχει μετα θανατον ζωη...να βασανιζεσε κι εκει...στην αιωνιοτητα....αι στο διαολο του λεω...η μανα μου ειχε δακρυσει...εγω γυρισα...βγηκα απο το δωματιο και εφυγα...την επομενη εβδομαδα ο πατερας μου πεθανε...δεν πηγα στην κηδεια...απλα...δεν ξερω...δεν στεναχωρηθηκα...δεν χαρηκα...δεν θυμωσα...δεν ειχα αισθηματα για αυτο που εγινε...απλα δεν ειχα...και...μηπως ειμαι κακος ανθρωπος? ισως αυτα που σας ειπα ειναι λιγα αλλα δεν ξερετε τι εκανε αυτος ο ανθρωπος...και η μανα μου φοβοταν παντα να αντιδρασει...κριμα...κριμα...