10.3.2015 | 13:16
..
ενα εκατομμύριο χρονια.τοσο πολυ.ενα εκατομμύριο χρονια θα μπορουσα να σε σκεφτομαι.αργα,νωχελικά,αγαπημένα.να σε παρατηρώ.την κορυφογραμμή σου,τα φρυδια, τα βλέφαρα, τα ματια, την μύτη, τα ζυγωματικα,τα λακακια, τα χείλια, το πηγούνι, το σαγόνι.το σώμα και την ψυχή σου.ηρεμη και εικονική.τις σκέψεις και τις εκφράσεις σου.καθε μηδιασμα που με δελεάζει και με αναζωπυρώνει.καθε συνεσταλμένο σου βλέμμα, που κρύβει τοσα πολλα.μα οχι..δεν κρύβει.φανερωνει.μυστικα διλήμματα και αποθυμενα.ενα εκατομμύριο χρονια θα ήθελα να σε θαυμαζω ευτυχισμένη.τοσο λιγο
