15.3.2015 | 02:27
Περασαν σχεδον 2 χρονια...
και ακομα ζεις μεσα μου δεν λες να φυγεις απο μεσα μου, με βασανιζεις και με τυραννας ρε διαολε. Ωρες ωρες μου ερχεται να σε τραβηξω πλαι μου και να μην σε αφησω ποτε. Μαζι σου εμαθα τι σημαινει αγαπη, να μοιραζεσαι τα παντα, μου εμαθες επισης να αγαπαω αληθινα και οχι να αναλωνομαι για μια βραδια...Σαγαπαω ακομη, παντα θα σ'αγαπαω αλλα εσυ διαλεξες να καλοπερνας με την αλλη και με αφηνες να βραζω μεσα μου. Οταν σε βλεπω νιωθω οτι ξαναγεννιεμαι...και οχι, δεν ησουν ομορφος, τα ματια σου με μαγεψαν και μ'αφησες να σε διαβασω, να διαβασω τα αισθηματα σου. Καθε φορα που ημουν μαζι σου ελαμπα απο ευτυχια και δεν ηθελα να σε αποχαιρετω για καληνυχτα! Να θυμασαι ομως οτι καπου, καποτε ολοι ξαναγυρνανε και εγω οχι, δεν θα σε ξαναδεχτω, γιατι περα απο τα ομορφα ματια σου διεκρινα το μοχθο και την αλαζονεια στην ψυχη σου που τα ειχες βαθια κρυμμενα μεσα σου...Να προσεχεις Λ. θα σ'αγαπαω για παντα.