ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σε ολους τους επισκεπτες του συγκεκριμένου site. Ο λογος για τον οποιο σας γραφω σημερα δεν ειναι γιατι θελω να εξομολογηθω κατι, αλλα για να ζητησω την γνωμη σας οντας μικρος και απειρος. Η κατασταση έχει ως εξης: ειμαι 21 και κανω την θητεια μου χωρις να εχω απουδασει κατι. Προσφατα ανακαλυψα οτι ειμαι καλος και μου αρεσει η ψυχολογια, αλλα δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να σπουδασω χωρις να δουλευω σε 2 δουλειες, δεν υπαρχει το οικονομικο υποβαθρο στην οικογενεια. Ομως σε 6 περιπου μηνες απο σημερα μου δινεται η ευκαιρια να εχω μια σιγουρη δουλεια, για το υπολοιπο της ζωης μου, η οποια όμως μου προκαλεί μια εντονη δυσφορια και ειναι κατι με το οποιο δεν ηθελα ποτε να ασχοληθω. Και καπου εδω σας ρωταω: να παλεψω για αυτο που πιστευω εδω και 4 μηνες οτι μου αρεσει και θελω να ασχοληθω μεχρι να πεθανω η να συνεχισω με μια δουλεια που δεν θα με ικανοποιησει ποτε ψυχολογικα? Σας ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας και συγγνωμη εαν σας κουρασα :-)