20.3.2015 | 03:53
Η ζωή μου. Μια μπάφλα.
Έφαγα μπάμιες και χλαπάτσες. Διάβασα Έκο και είδα Μπονουέλ. Όλη η ζωή μου μια μπάφλα. Διάβαζα Ελύτη και ονειρευόμουν. Τώρα είμαι μπάκουρας. Δεν υπάρχει ελπίδα, ούτε ξαστεριά. Μόνο ρεψίδια. Κανείς δεν κατάλαβε τον ήχο των κυμάτων. Γεύτηκα πορδές από τους συντρόφους μου. Κάθε βράδυ απελευθερωνόμουν στα όνειρα. Και το πρωί καθάριζα την κοπριά τους από τη χέστρα. Μαρία, 38
