ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.3.2015 | 01:26

pause...play...repeat...

Μάλλον η ιστορία με τον > δεν θα τελειωσει ποτε. Θα μπαινει στο pause αλλα παντα κατι θα υπαρχει κατι που θα μας κραταει εκει. Πλεον μπορω να διαχειριστω την τρελα του. Ξερω...πλεον ξερω. Ξερω οτι για αυτον δεν ημουν ποτε ενα μονο βραδυ αν σκεφτει κανεις οτι τοτε ημουν 16 και εκεινος 22 και μιλαω ακομα για την ιστορια αυτη στην ηλικια των σχεδον 19 και εκεινος 24. Αν με ρωτουσε τι νιωθω τωρα θα του ελεγα σιγουρα οχι ερωτα, εχοντας γνωρισει εναν ανθρωπο που μου εδειξε μια πολυ πιο γλυκια και τρυφερη πλευρα του ερωτα (ανεξαρτητα απο την καταληξη που ειχε) ναι δεν ειμαι ερωτευμενη με τον >. Εχω μια πολυ ομορφη αναμνηση απο ολο το στορι των 3ων καλοκαιριων. Χωρις καμια αμφιβολλια θα στοιχιωνει με εναν μαγικο και τρυφερο τροπο καθε καλοκαιρι, καθε γλυκο θερινο 15 αυγουστο που περασα και θα περασω στο νησι. Τι ευτυχια θεε μου. Να γυριζεις πισω και να θυμασαι βραδινες βουτιες κατω απο το φεγγαρι, γελια πολλα γελια αλλα και δακρυα πολλα δακρυα στο μαξιλαρι εκεινα τα βραδια. Τι ευτυχια. Τωρα ξερω. Εχω ενα παιδικο χαμογελο στο προσωπο μου κι κατι δακρυα νομιζω χαρας ειναι.. ναι σιγουρα χαρας. Ειναι ευτυχια να περναει ο καιρος και που και που να ανοιγεις εκεινα τα καλα καταχωνιασμενα συρταρια που ειναι γεματα με αναμνησεις να τραβας μια και να βλεπεις ποσο διαφορετικα την παρατηρεις. Να παιζεις στο μυαλο σου σε repeat τις σκηνες και να λες τωρα ξερω γιατι δεν ηρθαν ετσι τα πραγματα και κατι τελευταιο.! να θυμασαι πως ολα γινονται για καποιο λογο και ολα ερχονται την καταλληλη στιγμη ακομα και αν σου φαινεται η πιο ακαταλληλη εκεινη η στιγμη. Να εχεισ τη δυναμη να προχωρας να εξελισσεσαι! Να πιστευεισ στους ανθρωπους τους χρειαζομαστε τους ανθρωπους ακους ; διαφορετικα ειμαστε ολομοναχοι ξενοι πανταξενοι και χανομαστε μεσα στις μεγαλες αρτηριες...(οπως λεει και ο Ιωαννου)
 
 
 
 
Scroll to top icon