23.3.2015 | 11:45
Τα πιο τρυφερά μου χρόνια ....
Ήμουν από τα άτυχα παιδία που για 18 συνεχή έτη ζούσα με αυτόν τον εφιάλτη. Ακμή και ουλές...Και δεν είναι μόνο τα παιδία που είναι σκληρά και σου μιλούν και φέρονται άσχημα και που σε κοροιδεύουν για κάτι που αυτοί δεν έχουν, που δεν γυρίζει να σε κοιτάξει κανένα αγόρι της ηλικίας σου γιατί αποτελείς για αυτόν κάτι αποκρουστικό, που είσαι δακτυλοδεικτούμενος...που δεν βγαίνεις από το σπίτι σου παρά μόνο να πάς στο σχολείο σου και στις δραστηριότητες σου, που περπατάς με κατεβασμένο στο κεφάλι και βιαστικά... Είναι και κάποιοι ενήλικες που έχουν παιδία στην ηλικία σου, που σε αυτήν την τρυφερή ηλικία σε σταματούν στο δρόμο σε κοιτάζουν σαν να έχεις κατέβει από άλλο πλανήτη και μετά ενώ σου δείχνουν την λύπησή τους προσπαθούν να σου συστήσουν κάποιο γιατρό για να λύσεις το προβλημά σου, λες και εσύ τόσα χρόνια δεν τρέχεις από γιατρούς σε γιατρούς για να βρεις τη λύση, Γιατί ο κόσμος σε όποια ηλικία και αν είναι το διαφορετικό το βλέπει σαν απειλή και δεν σκέφτεται πριν ανοίξει το κουλό του τι αντίκτυπο θα έχουν στην παιδική-εφηβική ψυχή τα λόγια του.Δεν ξέρω ποια ανώτερη δύναμη μου έδωσε κουράγιο να το παλέψω όλο αυτό και να μην πέσω στην κατάθλιψη ή σε κάτι χειρότερο. Αλλά είχα τη διέξοδό μου το διάβασμα έμαθα ξένες γλώσσες, είχα τους γονείς μου δίπλα μου να μου σκουπίζουν τα δάκρυα καθημερινα και να ακουν τα κατηγορώ που δεν με έκαναν ένα φυσιολογικό παδί... και αρίστευα παντού έστω και αν ακομα και το να είσαι καλός μαθητής θεωρείται ότι είσαι ΦΥΤΟ και πέρασα ιατρική. Σήμερα όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο πολυετές αλλά όνειρο.Η ακμή πέρασε, οι ουλές με τις σύγχρονες μεθόδους επουλώθηκαν είμαι μια φυσιολογική γυναίκα με 2 παιδιά και έναν υπέροχο σύζυγο...Θέλω να πω πως οι άνθρωποι είναι σκληροί και ποτέ δεν θα πάψουν να θεωρούν το διαφορετικό ως απειλή. Όμως στο τέλος γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος, διότι και φυτό να σας λένε μην ξεχνάτε πως εσείς χτίζετε το μέλλον σας, εκείνοι θα μείνουν ξύλα απελέκητα, άνεργοι, ασήμαντοι, ακόμα και αν έχετε μια ιδιαιτερότητα μην το βάλετε κατω, γίνετε δυνατοί μέσα από άλλα πράγματα, διαβάστε μορφωθείτε, μάθετε γλώσσες, γυμναστείτε, έχετε πάντα στόχους ... και αν νίωθετε πως θα καταρρεύσετε ζητήστε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Μην δώσετε σε κανένα την ευχαρίστηση να " νιώθει δυνατός" μέσα από εσας. Και μην διστάζετε να μιλήσετε, το ότι έχετε μια ιδιαιτερότητα εσάς κάνει δυνατούς γιατί σας καλέι να την αντιμετωπίσετε και να γωνρίσετε τον εαυτό σας να γίνετε καλύτεροι να ξεπεράσετε τον ίδιο σας τον εαυτό, οι αδύναμοι είναι εκείνοι που είναι στενόμυαλοι και εγκλωβισμένοι σε όσα μπορεί να αντιληφθεί η οράση τους και όχι η ψυχή τους και το μυαλό τους, που είναι συναισθηματικά ανάπηροι και την αναπηρία τους αυτή προσπαθούν να τη γιατρέψουν προκαλώντας πόνο στους άλλους. Εύα 35