ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που φεύγει άλλη μια μέρα καταλήγω πάλι στο συμπέρασμα πως σιχαίνομαι τη δουλειά που κάνω εδώ και 5 χρόνια, πως πιέζω αφόρητα τον εαυτό μου για να δω τα θετικά της υπόθεσης που πέραν του οικονομικού (λίγο πιο πάνω από τα 700 ευρώ)δεν υπάρχει κάτι άλλο,έχω μια απαίσια συνάδελφο που μόνο χολή ξέρει να βγάζει, η πίεση είναι αφόρητη αλλά το κυριότερο είναι ότι αισθάνομαι ελάχιστα δημιουργικός γιατί δε νιώθω την ανάγκη να γίνω γί´αυτή τη δουλειά. Πολλές είναι και οι ώρες εργασίας και δουλεύω και κάποια σαββατοκύριακα αλλά και κάποιες αργίες. Κάθε μέρα που φτάνω στη δουλειά μου έχω ένα αφόρητο άγχος και φυσάω και ξεφυσάω...Θέλω να την παρατήσω γιατί πραγματικά πιστεύω ότι βιώνω έναν αργό θάνατο...έχω σκεφτεί μέχρι και σε ψυχολόγο να πάω. Αν ήξερα ότι αύριο θα είχα δουλειά θα είχα γίνει καπνός...ελπίζω να βρεθεί σύντομα αυτή η μέρα...