ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ψάχνοντας προχθες την αποθηκη μου για σκουπιδια και αντικες ,βρηκα μια μικρη εικονιτσα..Φαινοταν αχνα ενα Παρισινο ξημερωμα του προηγουμενου αιωνα.Λυσαγα να μπω μεσα στον πινακα.Αισθανομουν μια πνιγηρη ησυχια και ενα αστικο γλυκο ρομαντισμο..Απολυτος τιποτα απο επανα;σταση ..Ουτε απονερα.Ολα ειχαν στηλ και γλυκητητα Πολυ παρξενη ησυχια και παραλληλα οποιος βλεπει τον πινακα βλεπει πεντακαθαρο το χωρο να κινειται..Ο χρονος αντιθετα μενει ακινητος.Δεν ειναι φωτογραφια ειναι ομως αχαλινωτη φαντασια που αρπαζει μια στιγμουλα και τη γραφει σε ενα τελαρο.Γυρω γυρω η κακογουστη κορνιζα με κανει και εκτιμω περισσοτερο το καδρακιΕκεινη τη στιγμη αυτοματα Σε σκεφτηκα..Αλλα πιο πολυ σκεφτηκα εμενα μαζι σου..Ηθελα να βουτηξουμε στην εικονα και να γυρναμε απο τη μια ακρη στην αλλη.Οχι του Παρισιου του καδρου..Θελω να μας αρπαξει ο χωροχρονος χωρις να μας απεικονισει ..Να μην μπορουν να μας κοιτανε αλλοι μετα απο πολλα χρονακια σε μια ανακατωμενη αποθηκη...