1.4.2015 | 12:40
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ...ΚΑΙ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ ΑΥΤΟ ...(ξερεις εσυ)
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...Εις τον Θεόκριτο παραπονιούντανμια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφωκ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαιποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγιαανάρμοστα και βλασφημίες είναι.Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπεινάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτοπολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτοπρέπει με το δικαίωμά σου νάσαιπολίτης εις των ιδεών την πόλι.Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναικαι σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέταςπου δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»