ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρρωσταινω απο ζηλια πρωτη φορα στη ζωη μου.Φοβαμαι οτι τη σκεφτεται ακομα,το κοριτσι που ερωτευτηκε και τον πληγωσε. κανουμε τελειο σεξ, μου εχει σταθει εχουμε περασει πολλα σταδια για να ειμαστε πια μαζι και ειναι νωρις ακομα.Αλλα δε μπορω να ανταγωνιστω το παραμυθι.Ειμαι η πραγματικοτητα.και τα λογια που της εγραφε δε μου ταπε ποτε.κιας ηταν υπερβολες.φοβαμαι οτι ειμαι ο συμβιβασμος.δε μπορω να να δειξω κιαλλη ανασφαλεια αυτη που κανει μπαμ στις γκρινιες μου και στο στραβωμα μου τοσο καιρο.προσπαθω να χαλαρωσω.το καταπινω.αλλα δεν πηρα απ'αυτον συναισθηματικη ασφαλεια,αν υπα ρχει τετοιο πραγμα,και βρωμαω αδυναμια.Ειμαι ερωτευμενη ακομα και αυτος δεν ειναι.Δε μπορει να ειναι κ να αισθανομαι ετσι.Πως την πατησα ετσι εγω? Δεν εχω λογους να νιωθω λιγη ,κιομως μεχει κανει να νιωθω τοσο λιγη που ζηλευω μια αναμνηση.