ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εκείνο το βράδυ προχθές, περάσαμε τόσο όμορφα...Απλά το περάσαμε μαζί... Τίποτα άλλο. Εσύ στην αγκαλιά μου, το στήθος μου προσκέφαλο σου.Και όταν κοιμηθήκαμε στο κρεβάτι σου, έμεινα ξύπνιος και σε κοιτούσα. Και κοιτούσα, πόσο όμορφος είσαι.Και σκεφτόμουν... Πόσο τυχερός είμαι, και πόσο άτυχος ταυτόχρονα. Γιατί σε θέλω, και σε έχω, κι όμως, δεν είσαι δικός μου. Δεν είσαι άνθρωπος που δένεται εύκολα. Και εγώ δεν είμαι δικός σου. Είμαι δεμένος αλλού, κι όμως αυτό που συμβαίνει μοιάζει τόσο σωστό.Και σήμερα να συνειδητοποιώ ότι δε θα κοιμηθούμε ξανά αγκαλιά τουλάχιστον για πολύ καιρό. Και ξαφνικά, το κρεβάτι έγινε τόσο κρύο. Τόσο μοναχικό.