ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνάντηση έξω από τον φούρνο. Βλέπω την αγωνία και τη νευρικότητα στα μάτια σου. Πηγαινοέρχεσαι κρατώντας τσιγάρο. Ζητάς ψιλά. Με αυτά θα ξεπληρώσεις την κάθε σου μέρα. Με αυτά, θα αγοράσεις όσο θάνατο γουστάρεις. Δεν ξέρω αν θα τον καπνίσεις, αν θα τον χτυπήσεις στο μπράτσο, στη φλέβα του λαιμού σου, έστω σε ό,τι απόμεινε από αυτή. Έχεις το δικαίωμα να καταστραφείς. Να επιλέξεις αν θα φας ή αν θα φτιαχτείς. Σε κοιτάζω και χαμογελάω. Μου ανταποδίδεις και κάπως έτσι ανταλλάσσουμε μια στιγμή ειλικρίνειας. Κάτι σα μυστική συμφωνία. Ξέρεις, θαυμάζω την αυθεντικότητά σου, τα λάθη σου που τρίβεις στα μούτρα αυτής της αλάνθαστης, του κώλου κοινωνίας που βαριέται να επαναστατήσει απέναντι στην τεμπελιά της οκνηρίας.Περασμένες 10 το βράδυ. Βιαστικά βήματα στις σκάλες του μετρό. Προσπερνάω την παρουσία σου. Τη σωριασμένη σου ύπαρξη και ζωή σε μια κρυφή γωνιά του μετρό, περικυκλωμένη από άψυχα πλακάκια, αδιάφορα βλέμματα. Χαρτόνια από κούτες για κρεβάτι. Όλη σου η περιουσία είναι αυτά τα χαρτόνια. Σα το σαλιγκάρι και εσύ κουβαλάς το σπίτι σου από παγκάκι, σε απάγκιο και από σκιά, σε πεζοδρόμιο.Εσύ είσαι το αληθινό πρόσωπο την πόλης και εγώ κομμάτι της υποκρισίας. Εσύ είσαι το αποδιωγμένο σαλιγκάρι μιας πολιτείας που δε θέλει να ξέρει ότι υπάρχεις, μη τυχόν και της υπενθυμίσεις την αποτυχία της. Εσύ είσαι η γενναία. Εσύ, που ξαπλώνεις πάνω σε κούτες και γυρνάς την πλάτη σε πλεονάσματα και πουλημένους αγώνες. Εσύ είσαι η αλήθεια και ποιος να σε αντέξει…