ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν πιστεύω στο Θεό. Όσο και αν θέλω δεν μπορώ. Θα ήταν ωραίο να βασίζομαι σε μια ανώτερη δύναμη και να λειτουργώ με βάση τις διδαχές που πέρασε στους ανθρώπους μέσω κάποιων προφητών κλπ. Απλά δεν μπορώ, δεν με πείθει. Προσπαθώ να σκέφτομαι με βάση τη λογική και όλο το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται ο χριστιανισμός απλά μου φαίνεται παράλογο.Επίσης παράλογο μου φαίνεται το γεγονός ότι με κράζουν γιατί δεν πιστεύω. Παράλογο και λυπητερό. Πέρα από κάποιους (στενόμυαλους) συμμαθητές, αυτό έγινε και μέσα στην οικογένεια, για την ακρίβεια γίνεται καιρό από τη γιαγιά μου, η οποία πρόσφατα γύρισε και μου είπε συν πολλών άλλων πως προσεύχεται για μένα μπας και γυρίσω στο σωστό δρόμο. ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΈΝΗ για να προσεύχεσαι να μπω στο σωστό δρόμο γαμώ. Εγώ δεν έχω θέμα με τους ανθρώπους που πιστεύουν γύρω μου και ούτε τους κρίνω. Αυτοί γιατί κρίνουν εμένα; Προσπαθώ να βοηθώ τους γύρω μου όπως μπορώ, όχι όμως γιατί το λέει η θρησκεία, απλά γιατί μου προσφέρει μια προσωπική ικανοποίηση, γιατί το γουστάρω ρε γαμώτο.Σήμερα πήγα στην εκκλησία. Ένιωσα ένα κενό και μια θλίψη, γιατί δεν μπορούσε να μου προσφέρει τίποτα. Βγήκα για λίγο έξω και κάποια δάκρυα χύθηκαν...Έχω αλλάξει, μετά από αυτό δεν είμαι η ίδια.Υ.Γ. Είμαι 16, αν και δεν νομίζω πως έχει καμία σημασία.