14.4.2015 | 00:47
Δε θελω να το ζησω το τελος
Τα πράγματα ειναι δύσκολα για εμενα και αυτόν.Μας έτυχε και "βρήκαμε" ο ένας τον άλλον σε μικρή ηλικία, αυτό που λενε ο ένας το μισό του αλλου.Εχουμε σχέση δύο χρονια και ειναι κομμάτι μου.Καλώς ή κακώς στην πολύ αρχή της σχέσης μας με συγχωρήσε για κατι άσχημο που εκανα.40 κύματα περάσαμε κι εχουμε να περάσουμε ακομα 40 εκατομμύρια.Εκείνος "δεσμευμενος" με τη δουλεια του στο σπίτι του κι εγω δασκάλα μετακινουμενη από μέρος σε μέρος.Θελω οσο ΤΙΠΟΤΑ να εξελιχθεί αυτη η σχέση.Οχι να χαθεί ένεκα απόστασης..Σκληρό αλλα το βλεπω να έρχεται.Κι οσο το βλεπω αποστρεφω το βλέμμα μου γιατι το ξερω από τωρα πως αν χωρίσουμε δε θα το ξεπερασω ποτέ..το εννοώ.Ουτε αυτός.Πονάει να βλέπεις το τέλος να έρχεται κι εσύ να μη μπορείς να κάνεις τιποτα.Πονάω.Όμως δούλεψα σκληρά για να παρατήσω ετσι απλα τα "παιδακια" μου και να μείνω μαζι του.Έχω να προσφέρω πολλα στην εκπαίδευση.Κι αυτός το ιδιο..Θα μείνουμε στον ασσο δύο ψυχές που αγαπιόμαστε πολύ αληθινά
