22.4.2015 | 06:36
Φοβάμαι να το πω
Κατά γενική ομολογία θεωρούμαι εμφανίσιμη κοπέλα. Κάποιοι ισχυρίζονται πως έχω και χιούμορ, δεν γκρινιάζω, δεν ζηλεύω παθολογικά, νοιάζομαι για τα προβλήματα του άλλου, μ' αρέσει να βγαίνω έξω και να γνωρίζω καινούργια άτομα. Έχω και κάποιο επίπεδο μόρφωσης.(δεν θέλω να πω πολλά για να μην ακουστώ ψώνιο) Το θέμα είναι πως πιστεύω πως είμαι βαρετή.. Βαριέμαι τον εαυτό μου και βαριέμαι τους ίδιους άντρες μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Και εδώ είναι που φοβάμαι. Φοβάμαι πως στηρίζομαι πολύ στην εμφάνιση μου και δεν έχω αναπτύξει τον εσωτερικό μου κόσμο.. Αυτό και μόνο με έχει οδηγήσει στο να εφαρμόζω κινέζικα βασανιστήρια στους άντρες, ακόμα και για να ξεκλέψουν ένα φιλί μου.. Δεν είμαι δημιουργικός άνθρωπος και είμαι σχεδόν σίγουρη πως αν το κάνουν μαζί μου 1-2 φορές, θα με βαρεθούν και θα με παρατήσουν.. Γεμίζω με ψεύτικες ελπίδες τους άντρες οτι τους περιμένει μια μοναδική εμπειρία όμως από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει μεγάλη διαφορά.. Συνήθως από ένα σημείο και μετά σκαλώνω και δεν μπορώ να προχωρήσω παρακάτω..Αυτό που προβάλλω δεν βοηθάει και πολύ, γιατί μπορεί να μην ντύνομαι έξαλλα αλλά γελάω συχνά και το παίζω χαζή με αποτέλεσμα ο άλλος αμέσως να με θεωρεί χαζογκόμενα και σιγουράκι..Όποιος πιστεύει αυτά που εξομολογήθηκα, πραγματικά θα ήθελα μια γνώμη για το πως να γίνω ενδιαφέρουσα και εσωτερικά.. Πως να αναδείξω την εσωτερική μου ομορφιά; Αισθάνομαι κενή, χωρίς περιεχόμενο..