23.4.2015 | 01:03
για έναν καημό.
με αγαπούσες πολύ. με αγάπησες αληθινά και ειλικρινά εσύ, πάντα το ήξερα.με το δικό σου τρόπο όμως που εμένα με έπνιγε. ο φόβος σου να μη με χάσεις σε έκανε να με χάσεις τελικά.και στο τέλος ήρθε η φράση σου: "μα πώς μπορείς να είσαι τόσο σκληρή; ξέρεις ότι σε αγαπώ πιο πολύ κι από εμένα.."το ήξερα ναι. και το ξέρω. αλλά πολλές φορές η πολλή αγάπη μας οδηγεί σε πράξεις καταπιεστικές, επίμονες.ελπίζω να με συγχώρησες κάποτε.
