ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά απο 11 μήνες που έχω να τον δω και να μάθω νέα του, έχω τα παραπάνω συναισθήματα και ίσως και πολλά άλλα που δεν ξέρω πως να τα εκφράσω..... Δεν νομίζω να είναι μόνος του σε αντίθεση με εμένα που οι τύποι που έχω γνωρίσει μέσα σε αυτό το διάστημα ήθελαν μόνο σεξ(ευτυχώς που το ξεκαθάριζαν και δεν με δούλευαν) ή ήταν αδιάφοροι.. Δεν νομίζω να με θυμάται ούτε θα με σκέφτεται καθόλου όπως δεν με σκέφτηκε τότε πριν 11 μήνες που τον παρακαλούσα να μου εξηγήσει τι έγινε και έφυγε, αλλά η μόνη απάντηση ήταν η σιωπή του.. Και υποτίθεται οτι ήμασταν μαζί, αλλά μόλις εξέφρασα ένα παράπονό μου τότε ήρθε το τέλος....Έχω σκεφτεί ακόμα και το ενδεχόμενο να εμφανιστώ μπροστά του εκεί που δεν θα το περιμένει αλλά τουλάχιστον σε αυτό έχω ακόμα μια μικρή αξιοπρέπεια και απο τότε δεν έχουμε ξαναδεί ο ένας τον άλλον.... Δεν ξέρω αν έγινε όλο αυτό επειδή είχε βρεί άλλη ή επειδή δεν του άρεσε που του εξέφρασα ένα παράπονο που δεν ήταν κάτι τρομερό ούτε έγινε με άσχημο τρόπο.. Υπάρχουν υστερικές και γκρινιάρες κοπέλες που οι φίλοι τους δεν τους χωρίζουν για αυτόν τον λόγο, άρα εγω ίσως να μην ήμουν η κοπέλα του, όπως πίστευα και μου έλεγε....Ποια θα τον χαίρεται τώρα; Ποιά θα είναι ερωτευμένη μαζί του και το σημαντικότερο με ποια θα είναι αυτός ερωτευμένος τώρα; Πως να είναι η ζωή του;;Πόσες φορές έχω σκεφτεί οτι θα ήταν καλύτερα να μην γνωριζόμασταν ποτέ ή να μην γινόταν τίποτα μεταξύ μας... Εμφανίστηκε σαν ηλιαχτίδα στην ζωή μου και όσο χρονικό διάστημα έμεινε, έτσι ήταν.. Αλλά αυτοί οι 11 μήνες είναι μαρτύριο... Για μερικούς μήνες χαράς, υπάρχουν 11 μήνες στεναχώριας.... Ήμουν πολύ καλύτερα πρίν τον γνωρίσω επειδή δεν ήμουν ερωτευμένη με κανέναν, ενώ τώρα είμαι ερωτευμένη με κάποιον που δεν με θέλει πλέον στην ζωή του.... Αυτό το βλέμμα του, αυτό το χαμογελό του....Έχω ξεχάσει να ελπίζω, να χαμογελώ αληθινά και να ονειρεύομαι...