29.4.2015 | 03:08
μη κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει.
Ένα βράδυ σαν το αποψινό καθόμασταν στο μπαλκόνι και καπνίζοντας μιλάγαμε ως το ξημέρωμα. Είναι κρίμα που δεν είσαι πια εδώ, μου είχες υποσχεθεί πως δεν θα με αφήσεις Και τώρα πια δε μπορώ να θυμηθώ αν όλα όσα μου είπες ήταν ψέμα ή αν άλλαξες στην πορεία? είχα καιρό να σε σκεφτώ Αλλά αυτό το βράδυ τα άλλαξε όλα. ήρθε το τέλος σου γλυκέ μου.
