30.4.2015 | 03:54
3 χρονια
3 χρονια πριν, τετοια μερα, μου ειπες οτι θελεις να μεινεις μονη σου γιατι οι γονεις σου ειχαν προβληματα στο γαμο και ησουν σε ασχημη ψυχολογια. Τις εβδομαδες που ακολουθησαν, ακουσα ιστοριες για προβληματα υγειας της μητερας σου, μετακομισεις, προβληματα στη δουλεια, εξομολογησεις για διακαη ποθο επανασυνδεσης, ραντεβου που ακυρωνονταν ενα μισαωρο πριν για ανωτερα βια ή ξαφνικες επισκεψεις και φυσικα μοιρολόι για τη δυσκολη μοναξια. Αργησα ενα τριμηνο, διοτι εν μερει δεν μπορουσα να πιστεψω οτι αυτα που ακουγα και εβλεπα προερχονταν απο το ιδιο ατομο που νομιζα οτι ηξερα, αλλα καταλαβα σκληρα οτι δεν υπηρχε ουτε υποψια αληθειας σε οτιδηποτε απο τα παραπανω, ουτε καν σε απλες λεπτομερειες. Και οχι μονο αυτο, εμαθα επισης οτι: -το ψαξιμο για τον αντικαταστατη ειχε αρχισει ενα μηνα νωριτερα-τα βιογραφικα μου που υποτιθεται προωθουσες με δικη σου πρωτοβουλια σε γνωστους και συνεργατες δεν ειχαν φτασει ποτε (στο μεταξυ βεβαια εκανες ρουσφετια αγογγυστα σε ατομα που μετα βιας γνωριζες)-ειχες κανει χαλαστρα στην προσεγγιση μου με δυο κοπελες, λεγοντας τα "καλυτερα" επειδη υποτιθεται υπηρχε παντα η πιθανοτητα να τα ξαναβρουμεΔηλαδη σαμποταζ εργασιακο και οικονομικο, αισθηματικο και ψυχολογικο.Αναρωτηθηκα κατα καιρους το λογο για αυτο το στριλικι διαρκειας που προεκυψε απο το πουθενα, αλλα καταλαβα τελικα οτι η απαντηση σε αυτην την απορια εχει λιγη σημασια. Το καιριο ερωτημα που οφειλω να απαντησω ειναι: Πώς θα σου ανταποδωσω στο δεκαπλασιο ολη αυτη την προστυχια? Δεν εχω σταματησει απο τοτε να το σκεφτομαι, και δυστυχως την πρωτη φορα τη γλυτωσες απο μεγαλοψυχια και μονο. Η ζωη εκτοτε, οπως μαθαινω που και που, δεν σου εχει φερθει πολυ καλα. Ισως καρμα, αλλα αυτο δεν μου αρκει.ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ (Κύπρος)