3.5.2015 | 01:24
Μονος.
Ειμαι μονος.Δεν αισθανομαι,ειμαι.Εχει διαφορα.Ειμαι κλεισμενος στο σπιτι,δεν εχω ουτε εναν φιλο να βγω εξω,εναν ανθρωπο να με νοιαζεται,καποιον εστω να με παρει ενα τηλ. να νιωσω πως υπαρχω κι εγω.Ειμαι 20,μα νιωθω γερος.Εχω καταθλιψη,ποναω παντου,στην ψυχη και στο σωμα.Πως κατεληξα ετσι; Θυμα buylling στο σχολειο.Απορω πως δεν εκανα καμια τρελα τοσα χρονια.Ειμαι τοσο μονος που πλαθω φανταστικες ιστοριες στο μυαλο μου πως εχω καποια διπλα μου και μιλαω.Θελω να αγαπησω και να αγαπηθω,να δωσω και να παρω αγαπη,μα το εχω παρει αποφαση πλεον πως θα περασω ολη μου την ζωη ετσι,κλεισμενος μεσα αποκομμενος απο τις χαρες της ζωης.Δεν κανω τιποτα γι αυτο,παρα μονο αυτη την στιγμη γραφω μια εξομολογηση εδω για να δω τις ανοητες απαντησεις σας του τυπου "βγες εξω η ζωη ειναι ωραια" η "βγες εξω και ολα θα φτιαξουν" Ναι ναι,πειραμε,δοκιμασαμε,δεν πετυχε.Καλο βραδυ.
