5.5.2015 | 03:44
Γεια, είμαι το κορίτσι που διαβάζει
Γεια, είμαι το κορίτσι που διαβάζει.Ναι, είμαι εγώ που παρατηρώ τα κόμματα στη στίξη σου για να καταλαβαίνω τον επιτονισμό σου. Μετράω τις συντακτικές σου ιδιαιτερότητες και παρατηρώ τις αλλαγές τους. Αυτές τις μικρές αρρυθμίες στον λόγο σου, που με κάνουν να σκέφτομαι τι έχεις στο μικρό σου κεφάλι. Είμαι εγώ, στα μάτια σου βλέπω ένα συνονθύλευμα από τους ήρωές μου και βλέπω την ίδια ώρα έναν νέο να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μου. Ο ήρωας που φέρει την κληρονομιά των προηγούμενων και τη μοναδικότητα του ίδιου, του αυτού που είναι.Είμαι εγώ που αναγνωρίζω τις μικρές σου αθυμίες όταν σου λείπει το θαυμαστικό. Είμαι εγώ, εγώ που τώρα θα ενσαρκώσω ηρωίδες που ποτέ δεν εκτίμησα ιδιαιτέρως, καθώς το συναίσθημα γαρ κοινόν, θα νιώσω μόνη και θα κλειστώ στα βιβλία και στις σκέψεις μου και σε όλα αυτά που ξέρω μα δεν είδα. Και θα περιμένω υπομονετικά για την ανατροπή στο τετριμμένο σενάριο και αν δεν έρθει θα το εκλάβω ως ανατροπή του ορίζοντα προσδοκιών του αναγνώστη.Και αν έρθεις το βιβλίο θα είναι κακό, κοινότοπο. Μα αν δεν έρθεις, δεν, το κορίτσι θα περιμένει να γυρίσεις, με όλους του τους ήρωες.Μην πληγώσεις ποτέ ένα κορίτσι που διαβάζει. Καταστρέφεις χιλιάδες κόσμους που έζησε χωρίς εσένα και άλλους τόσους που θα σκεφτεί να χτίσει μετά, γιατί γνωρίζει τι σημαίνει η διακειμενικότητα. Άσε το κορίτσι που διαβάζει εκεί που ανήκει, στο μεταίχμιο της πραγματικότητας και της αιθεροβαμοσύνης, αν δεν μπορείς να ζήσεις με αυτό. Αλλά μην πληγώσεις ποτέ, ποτέ, το κορίτσι που διαβάζει. Καταρρέουν κόσμοι χιλιάδες όταν πληγώνεις το κορίτσι που διαβάζει. Αυτοί που γνωρίζει, αυτοί που σκέφτεται και αναδημιουργεί κάθε φορά που, ευθέως, σας κοιτά στα μάτια.Να παίζετε, μα ποτέ με ένα κορίτσι που διαβάζει.