6.5.2015 | 21:34
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
Περιμέναμε και οι δύο τόσο καιρό αυτό το σαββατοκυρίακο. Ένα σαββατοκυρίακο οι δύο μας στο Παρίσι. Βλέπεις υπάρχει και αυτή η καταραμένη απόσταση! Όταν μου πρωτοείπες πως σ' άρεσα νόμιζα πως μου 'κανες πλάκα... Το φλερτ υπήρχε, το ξέραμε και οι δύο, αλλά κατά πόσο ήταν φλερτ γενικό ή "ειδικό" δεν μπορούσα να καταλάβω. Οι φίλες μου μου λένε πως είμαι δείγμα για ερευνα γιατί μάλλον έχω μια συναισθηματική καθυστέρηση: Δεν καταλαβαίνω ποτέ πότε ο άλλος μου την πέφτει, πότε με γουστάρει και πότε με βλέπει φιλικά. Βέβαια μαζί σου ήταν διαφορετικά. Μαζί σου από τότε που σε γνώρισα -πάει πάνω από χρόνος τώρα- ένιωσα μια χημεία. Ίσως όχι ερωτική τότε αλλά ο χρόνος μαζί σου περνούσε εύκολα και καθόλου βαρετά. Στη συνέχεια μ' άρεσε να διαβάζω τα μηνύματα σου, ένα καλημέρα σου μου φτιαχνε τη μέρα, ένα καληνύχτα με έστελνε στην αγκαλιά του μορφέα ευτυχισμένη. Ήμουν ο εαυτός μου χωρίς να σου κρύβω τίποτα και ίσως αυτό να με έκανε να νιώθω άνετα. Προσωπικά δεν έβλεπα κάτι ερωτικό αλλά περισσότερο ήμουν σίγουρη πως εσύ δεν έβλεπες κάτι πέρα από μια φιλία σε αυτό που είχαμε.