ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνω στην πλάκα είπες '' Εγώ δεν έχω φίλους...''Ξαφνιάστηκα, είναι αλήθεια. Κάτι όμως μεταξύ σοβαρού κι αστείου κάτι μου έλεγε πως το εννοούσες γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που το είπες. Εσύ που περιτριγυρίζεσαι από τόσο κόσμο? Που σε θαυμάζει όποιος σε συναντήσει, που σε σέβονται όλοι, που στηρίζονται πολλοί -αν όχι όλοι- σε σένα... Που σε αγαπούν τόσοι άνθρωποι και στο δείχνουν? Ή μήπως όχι?Τι θες να πεις ότι όλα αυτά που βλέπω είναι ψέμα? Οτι δεν σε θαυμάζουν? Οτι δεν σε σέβονται? Οτι δεν σε αγαπούν? Και τότε γιατί? Γιατί προσπαθούν τόσο πολύ να το δείξουν? Είναι ψεύτες, θέλουν να πάρουν από σένα λάμψη, πράγματα, τι? Μήπως εσύ είσαι αχάριστος? Ξέρεις κάτι μοιάζουμε αρκετά. Η μόνη διαφορά είναι ότι σε μένα δεν υπάρχει αυτή η αντίφαση. Να ξέρεις κι εγώ σε θαυμάζω και σε αποδέχομαι. Μα σε μισώ ταυτόχρονα! Μου ερεθίζεις το νευρικό σύστημα, γιατί έχεις τόσο κόσμο γύρω σου που αγαπά και αποδέχεται αυτό που είσαι κι εσύ το πετάς! Κρατώ τις αποστάσεις μου αν και πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είμαστε δυο πολλοί καλοί φίλοι.Φοβάμαι την αχαριστία σου, αλλά αν χρειαστείς κι εσύ να στηριχτείς κάπου ξέρεις που θα με βρεις.