ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 21 χρονων...ειμαι σε ένα μεγάλο δίλημμα...να ακολουθήσω ως επάγγελμα την ζωγραφική ή την ψυχολογία??από τότε που θυμάμαι το εαυτό μου ζωγραφίζω...ζωγράφιζα σαν μανιακή σε όλα τα θρανία,τα βιβλία μου,τους τοίχους μου...είναι το όνειρο μου!πανελλήνιες έδωσα κι αν κι μπορούσα να περάσω το άφησα για να μην με αποσπάσει τίποτα από την ζωγραφική...τωρα έχω μπλέξει τον εαυτό μου σε καταστασεις που με δυσαρεστούν...άλλη σχολή άσχετη...δουλεια αποπνικτική...φοβια για το μέλλον...αβεβαιότητα...γιαυτο σκέφτομαι κι την ψυχολογία...γιατι κι μου αρέσει κι είναι ένα σχετικά κερδοφόρο επάγγελμα...αλλα μέσα σε αυτή την ρουτινα έχασα τον οίστρο μου...την δύναμη που είχα να κυνηγήσω το όνειρο μου...μετα βίας ζωγραφίζω!δυστυχως έχασα αυτό το συναισθηματικό δέσιμο με την ζωγραφική...κάποτε ξετρυπωνα σχέδια μέσα από την χαρά μου,την λύπη μου,τον ερωτα,την απογοήτευση...τωρα όλο δουλιες...υποχρεώσεις...αφησα τον εαυτό μου να μεγαλώσει...την ψυχή μου να γεράσει...καθε ευκαιρεια που μου δίνεται από την φοβία μου να πάω μπροστά κι να ριψοκινδυνεψω την χάνω κι μένω πίσω!