ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό που γράφω τώρα εδώ, δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν γι' αυτό και είναι εξομολόγηση. Είμαι 25 ετών και πριν ένα χρόνο τελείωσα το μαθηματικό. Ανέκαθεν, από τα χρόνια του Γυμνασίου μέχρι και σήμερα, με γοήτευαν οι καθηγητές στο σχολείο, στο φροντιστήριο. Ανεξαρτήτου ηλικίας και εξωτερικής εμφάνισης. Υπήρχαν κατά καιρούς καθηγητές μου που γούσταρα πάρα πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά από πολύ καιρό "κάπως" μου φευγε η κάψα. Αυτό συνεχίστηκε και στο Πανεπιστήμιο. Γούσταρα ακόμη και καθηγητή παππού, αντικειμενικά άσχημο. Αυτό που με εξιτάρει είναι το πνεύμα και νιώθω να εκδηλώνεται σε σαρκική επιθυμία. Βέβαια δεν έχω κάνει ποτέ και τίποτε με κανέναν. Στο ζουμί λοιπόν. Υπάρχει πιθανότητα να εργαστώ σε φροντιστήριο όπου εκεί -ένας από τους καθηγητές- τυγχάνει να είναι κοινός γνωστός, συναντηθήκαμε, μιλήσαμε και με γοήτευσε τοοοοοοοοσο πολύ... Ένιωσα πολύ ιδιαίτερα γι αυτόν τον άνθρωπο. Έκτοτε τον σκέφτομαι συνέχεια.. Δεν είναι ιδιαίτερα όμορφος, έχει όμως μια γοητεία... Τρελαίνομαι με τις σκέψεις που κάνω! Φοβάμαι ότι αν ποτέ δεν κάνω κάτι με καθηγητή θα μου μείνει απωθημένο. Αυτά. Ήθελα απλά να μοιραστώ το φετίχ μου :)