19.5.2015 | 23:06
Μια ζωή που .....αλλάζει ;;;
Είμαι 17 εκείνος 21 . Πόσα χρόνια γνωριζόμαστε ;; Από τότε που γεννήθηκα . Μένουμε δίπλα , οι γονείς μας ;; αδερφικοί φίλοι , μαζί διακοπές , μαζί γιορτές , μαζί γλέντια ξενύχτια , σαν να είμαστε μία οικογένεια . Είναι ο μεγάλος μου αδερφός που ποτέ δεν είχα , ο φίλος μου , ο άγγελός μου , το στήριγμά μου . Το αν αισθάνεται και αυτός το αντίστοιχο ;; δεν ξέρω . Βλέπετε εκείνος ανήκει στην κατηγορία των αγοριών = γόης . Κούκλος , γυμνασμένος , με αρκετό ιστορικό κοριτσιών στην ατζέντα του . Ποτέ δεν τον είδα αλλιώς κάτι που για πολλούς φάνταζε περίεργο , είχαμε μία περίεργη σχέση αυτό που κοιτάς 2 ανθρώπους και λες φίλοι είναι ή ζευγάρι . Ωστόσο , για εμένα πάντα ήταν ο αδερφός μου . Μέχρι .....μέχρι φέτος την Κ.Δευτέρα που ήρθαμε αρκετά κοντά και ...χάθηκαν οι ισορροπίες , μπερδεύτηκα μέσα μου χάθηκα . κΑΙ ΝΑΙ !!! Τον ερωτεύτηκα , δεν το ξέρει και αυτό που είχε γίνει μεταξύ μας το ανάγαμε στο λάθος της στιγμής και πλέον υποτίθεται πως έχει ξεχαστεί . όμως από εμένα δεν ισχύει κάτι τέτοιο . Τον ερωτεύτηκα αληθινά βαθιά , τον λατρεύω !!! Τίποτα δεν γνωρίζει , δεν θέλω να μάθει , ξέρω πως η απάντηση θα είναι αρνητική . Ωστόσο , όσο όμορφα νιώθω άλλο τόσο υποφέρω γιατί εν μέρει πρόδωσα τη φιλία μας , δεν τον νιώθω αδερφό μου , φίλο μου πια .....οι αγκαλιές μας τα φιλιά μας οι στιγμές μας δεν είναι αγνά και αθώα τουλάχιστον από τη μεριά μου ! Σήμερα επιβεβαιώθηκα για ένα άσχημο συμβάν . Υπάρχει περίπτωση τον Οκτώβριο να φύγει λόγω δουλειάς μόνιμα στην Αθήνα . Οι λύσεις είναι 2 ( τουλάχιστον αυτές που βλέπω εγώ ) ή εκμεταλεύομαι όσο περισσότερο χρόνο μπορώ μαζί του και στιγμές ή παύω να του μιλάω , τον αποφεύγω αδιαφορώ για να συνηθίζω από τώρα την απουσία του . Και τα 2 πονάνε πολύ , είναι σαν να σου ξεριζώνουν την καρδιά . Πόνος απώλειας που τον έχω ζήσει !!! Απόψεις ;;;