20.5.2015 | 01:53
Εγώ σε πιστεύω
και σε εμπιστεύομαι αν και ξέρω ότι μου κρύβεις πολλά. Αλλά καταλαβαίνω ότι δεν οδηγεί πουθενά το μεταξύ μας. Και ξέρεις κάτι; Θέλω να βγω στον ήλιο,να τρέξω, να γελάσω, να χορέψω, να πετάξω από πάνω μου τις φοβίες, να γίνω ανέμελη ξανά...να πίνω κοκτέιλ και μετά να κάνω νυχτερινό μπάνιο...να γίνω πάλι 25 μετά από τα χρόνια της κατάθλιψης, να χαρώ τα νιάτα μου. Όσο είμαστε μαζί δεν μπορώ να τα κάνω αυτά, βυθίζομαι μέρα με τη μέρα, πληγώνομαι, υποκρίνομαι πως είμαι καλά. Μακάρι να τα ζούσαμε μαζί αυτά, αλλά εσύ δεν είσαι για τέτοια. Σε αφήνω να μ' αφήσεις.
