ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα! Εδω και 1,5 χρονο ειμαι σε σχεση. Στην αρχη ολα ηταν καλα, υπηρχε ο ενθουσιασμος, ο ερωτας, η κατανοηση αλλα και η περιεργεια να γνωρισεις τον αλλον και να προσπαθησεις να τον μαθεις. Το τελευταιο διαστημα ομως καποια πραγματα εχουν αλλαξει. Ο φιλος μου ειναι αρκετα τσιγκουνης (κατανοοω το οτι καποιες φορες δν εχει η δυσκολευεται οικονομικα, ολοι εχουμε βρεθει σε μια τετοια θεση) σε σημειο που να μην αγοραζει κατι η να μην βγαινουμε σε καποιο μαγαζι γιατι εχει 0,50€ παραπανω τον καφε. Επισης νοιωθω πως εχει αγκιστρωθει επανω μου. Στα μαθηματα μου ερχεται και εκεινος (ειμαστε φοιτητες, σε διαφορετικες σχολες και εγω σπουδαζω στην πολη του), οποτε βγαινω με την παρεα μου μετα εχει μουτρα, πηγαινω στο σουπερ μαρκετ και μου υποδεικνυει τι να παρω λες και τα πληρωνει αυτος, ολο κοιμαται σπιτι μου και πολλα αλλα. Χθες του ζητησα να κοιμηθει σπιτι του γιατι σημερα το πρωι επρεπε να παω σε μια υποχρεωση και δν ηθελα να τον ξυπνησω απο τα χαραματα, ειπε ναι και το βραδυ πηγε σπιτι. Μετα απο κανενα μισαωρο ηρθε και βαραγε το κουδουνι με την προφαση οτι η μανα του τον εδιωξε απο το σπιτι επειδη την ξυπνησε. Νευριασα γιατι ειμαι σιγουρη πως δν ισχυει κατι τετοιο και πως απλα ηθελε να πετυχει το δικο του (να κοιμηθει μαζι μου, το πρωι να μην σηκωνετε και να με καθυστερησει). Τελος, με ενοχλει απιστευτα η ιδεολογια που εχει για καποια κοινωνικα ζητηματα καθως και το οτι πιστευει πως θα ειμαστε για παντα μαζι.Πραγματικα δν τον αντεχω. Του εχω εξηγησει οτι δν νοιωθω πλεον το ιδιο καθως και τι με ενοχλει αλλα δν καταλαβαινει. Τι αλλο να κανω, εχω απελπιστει....