25.5.2015 | 20:15
ένα χαμόγελο
Σήμερα με είδε κάποιος στο δρόμο και με σταμάτησε, μου είπε πως του άρεσα και πως θα ήθελε να με γνωρίσει! Με έκανε και χαμογέλασα, του είπα ευχαριστώ και πολύ ευγενικά και χαλαρά απέφυγα να δώσω συνέχεια. Αλλά μου έφτιαξε την διάθεση. Δεν είμαι ούτε μικρούλα, ούτε αδυνατούλα, ούτε γλυκούλα (εντάξει ίσως λίγο! :P) και εκ των πραγμάτων δεν θα γνώριζα κάποιον που δεν έχω ξαναδεί ποτέ στον δρόμο -εννοώ δεν θα του έδινα ευκαιρία για παραπάνω γιατί μου φαίνεται πιο παράξενο ακόμα και από τις διαδικτυακές γνωριμίες να δώσεις το τηλέφωνο σου σε κάποιον παντελώς άγνωστο στον δρόμο- αλλά μου φάνηκε πολύ εντάξει που είχε αυτό το χαλαρό ύφος και το τόλμησε! Το να γνωριστείς και να σχετιστείς με κάποιον είναι κάτι διαφορετικό, χρειάζονται άλλες προϋποθέσεις εννοείται, ειδικά από μια ηλικία και μετά αλλά και μόνο αυτή η κίνηση είναι αρκετή να φτιάξει την διάθεση και από τις δύο πλευρές, οπότε μια χαρά! :)