ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τοιχους, χτιζουμε τοιχους και τα παιδια εξω πεθαινουν αργα, πεθαινουν γρηγορα. Καπου εκει στα συνορα κειτεται μεσα στα φυλλα ενας πατερας και στην χουφτα του κραταει τις ελπιδες των παιδιων του.Σε ενα καταστρωμα ενα αγορι ακουει τα ουρλιαχτα της μητερας του και προσπαθει να κλεισει τα ματια του.Αυτα ομως δεν θα τα μαθαινουνε στο σχολειο σε 20 χρονια απο τωρα. Και εχουμε το θρασος να προσποιουμαστε σοκαρισμενοι απο τα εγκληματα του β'παγκοσμιου;Οτι γινεται σημερα ειναι το ιδιο, αν οχι χειροτερο! Που πηγε η ανθρωπια σας κα. Ελλαδα;;Ποτε εγιναν οσα ηξερα τοσο σκληρα, κυνικα και αδιαφορα; ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ;Αραγε θα μας συγχωρησουν καποτε την σιωπη μας;