2.6.2015 | 01:06
Nights #2
Μετα απο μια γεματη μερα με full ενεργεια κ με μια ξεναγηση σε εναν τουριστα στα μερη της Αθηνας πριν φυγει,πεφτεις στο κρεββατι κ αρχιζεις κ αναρωτιεσαι για πολλα.Ισως τελικα να μην αξιζει να μενεις εδω,οσο κ αν δεν θελεις γτ πιστευεις θα χασεις τους παντες κ τα παντα κ ερχεται μια μερα σαν την σημερινη.Μιλας με καποιον π μενει μακρια απο εδω,σε νησι εξωτικο κοντα σε μια μεγαλη χωρα,με μια φυσιολογικη ζωη,οπου δουλευει για να ζει κ οχι για να επιβιωνει(μιας κ πλεον εχουμε φτασει σε αυτο το σημειο στην Ελλαδα) κανει τα ταξιδια εννιοτε οποτε θελει,ειτε για δουλειες ειτε για διακοπες και γενικως Ζει.Κ αρχιζεις να ζηλευεις καπως εως αρκετα γτ λες ειμαστε κοντα στην ιδια ηλικια,εχει ζησει τοσα πολλα κ εσυ λιγα.Βεβαια αυτες ειναι επιλογες,επιλογες ως τον τροπο που θες να ζησεις,τα ρισκα π ηθελες η θες να παρεις κ πανω κατω ολα οσα σκεφτηκες κ δυο κ τρεις κ τεσσερις φορες να κανεις.Καταληγεις στο οτι δεν χρειαζεται κ πολυ σκεψη αρκει να εισαι προετοιμασμενος για τις δυσκολιες μιας καινουργιας αρχης.Δεν ξερω,μπορει να ακουγεται λιγο κουραστικο αλλα ετσι ενιωσα.At the end,εμεις οριζουμε την ζωη μας κ μακαρι να μπορεσουμε καποτε να εχουμε οτι πανω-κατω επιθυμουμε ολοι,αρκει εστω να προσπαθησουμε λιγο κ ας μην τα καταφερουμε.Υ.γ Κ καπως ετσι εχουν περασει 4 ωρες ηδη στο κρεββατι κ σε 2 ωρες δουλευεις ! damn.