ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μοναχοπαίδι σε επαρχιακή πολή, απο μικρή να μου κάνουν τα χατήρια και να μου λένε ''δεν σου κάναμε αυτό που ήθελες;; για να δεις επειδή πιστεύεις οτι δεν σε αγαπάμε..'', οκ μην φανταστείτε τρελά πράγματα, αν μου άρεσε μια κούκλα ή μια μπλούζα μου την έπαιρναν αμέσως...Ο πατέρας να δουλεύει και η μάνα να μην έχει δουλέψει ποτέ για να μεγαλώσει το παιδάκι της....Να αγωνιούν να είναι καλή μαθήτρια στο σχολείο και έρχεται η στιγμή που δίνει πανελλήνιες και περνάει σε μια σχολή στην βόρεια Ελλάδα.. Και να αρχίζει το δράμα ''που θα πας; και δεν θα σε βλέπουμε; και πως θα ζήσεις μόνη σου;''. Εγω να κλαίω και να χτυπιέμαι και η μάνα να μου λέει να σταματήσω και ο πατέρας να μην ''στεναχωρώ την μαμά''... Ζητάω μεταγγραφή στην πιο κοντινή πόλη αλλά δεν την δέχονται... Ξαναβάζω μηχανογραφικό με το 10% και ξαναπερνάω σε άλλη σχολή αλλά πάλι βόρεια Ελλάδα... Η μάνα ξανά την ίδια γκρίνια και ο πατέρας να μου λέει χαρακτηριστικά πως ''ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, πας στην σχολή''... Ο κόσμος γύρισε και εγω είμαι ακόμα εδω!!!!Οι κύριοι αυτοί, επειδή δεν είναι γονείς όσοι σου αγοράζουν μια μπλούζα, εξαιτίας μιας μάνας γκρινιάρας που θέλει να περνάει το δικό της(μιας και δεν έχει ούτε φίλες, ούτε χόμπι, ούτε εργασία, ούτε τίποτα και είναι ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ πάνω μου, για αυτό δεν μπορεί μακριά μου) και ενός πατέρα που κάνει οτι λέει η γυναίκα του, εγω γυρνάω δεξιά και αριστερά ψάχνοντας για οποιαδήποτε εργασία, δεν θα κάνω ποτέ καριέρα πάνω σε κάτι, δεν έζησα ποτέ την φοιτητική ζωή και οτι συνεπάγεται αυτό.... Και το σημαντικότερο: δεν θα κάνω τίποτα στην ζωή μου.....Είχαν στο δικό τους μυαλό, να ήμουν στην πιο κοντνή μας πόλη να σπούδαζα ώστε να μπορούν να έρχονται ανα πάσα στιγμή να με βλέπουν, αλλά δεν μου το είπαν... Όταν έφτιαχνα το μηχανογραφικό, έβαλα σχολές που ήθελα και που θα είχα επαγγελματική αποκατάσταση και οχι σχολές με βάση την πόλη, ώστε να είχα σηκωθεί και να είχα φύγει απο εδω!!! Έχουμε και το άλλο, πως μόλις καταλαβαίνουν οτι είμαι με κάποιον ο πατέρας μου μου λέει να προσέχω και η μάνα μου μου φέρετε και με κοιτάει σαν να είμαι καμιά πουτάνα... Όπως με τον τελευταίο μου είπε χαρακτηριστικά ''θα σε γαμίσει και θα σε παρατήσει ή θα σε παντρευτεί''.... Δεν το λέει αυτό το πράγμα μάνα...Μου έχουν γαμίσει την ζωή και δεν ξέρω τι να κάνω.... Απο την μια σκέφτομαι να βρω τον οποιονδήποτε και να φύγω ακόμα και απο την χώρα και την άλλη να τους εκδικηθώ με όποιον τρόπο μπορέσω....ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ..... Και δεν έχω και λεφτά να σηκωθώ να φύγω...Ο πατέρας εν τω μεταξύ έχει καταλάβει πως δεν τους θέλω για όλα αυτά που μου έκαναν και ξέρει πως ψάχνω ευκαιρία να φύγω οριστικά...