ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω φτάσει 16 χρόνων και δεν αντέχω άλλο.... Οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια και πραγματικά έχω φταςει στο σημείο να ΜΙΣΩ τον πατέρα μου, ποτέ δεν είχαμε καλή σχέση και ποτέ δε πρόκειται να αποκτήσουμε. Απο το πρωί ως το βράδι βρίζει και τσακώνεται με τον αδερφό μου. Το χειρότερο από όλα είναι ότι νοιώθω σαν να μην ανήκω σε αυτήν την οικογένεια σαν να μην είναι αυτό το σπίτι μου. Σαν... σαν να είμαι ξένη. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έμαθα να κάνω υπομονή και να μην αντιδρώ αλλά τώρα τελευταία κάτι έχει αλλάξει, θέλω τόσο πολύ να ξεφύγω από όλα αυτά. Επίσης, για ο,τι με απασχολούσε από μικρό παιδί ποτέ δε το είπα στους γονείς γιατί πολύ απλά δεν τους εμπιστεύομαι και είμαι σίγουρη πως ο,τι και να πω εκείνοι θα το κοροϊδέψουν ή θα αδιαφορήσουν όπως πάντα. Τους τελευταίους μήνες το μόνο πράγμα που σκέφτομαι είναι ποτέ θα γίνω 18 να περάσω στη σχολή που θέλω και ζήσω μόνη, χωρίς κανέναν από αυτούς!Ευχαριστώ πολύ όποιον διάβασε την δίκη μου εξομολόγηση και να ξέρεις πως ήδη με κάνες να νοιωσω καλύτερα.