ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι ποτέ αργά για να πεις την αλήθειά σου? Εδώ λίγο πριν τα σαράντα, είπα την αλήθεια στους δικούς μου. Μηδένισα την ζωή μου και την άρχισα από την αρχή. Δάκρυα, αγκαλιές, λίγη προσπάθεια για κατανόηση, ερωτήσεις και άλλες ερωτήσεις και διευκρινήσεις και αναπάντητες ερωτήσεις και αρνήσεις και μια θλίψη, αισιοδοξία και ένα ξεφόρτωμα και άλλη θλίψη, και μια αίσθηση λίγης ελευθερίας και η σιγουριά ότι πια δεν θα φοβηθείς ποτέ ξανά την αλήθεια μετά από αυτό. Γιατί να ήταν καλύτερα όλα αν ήταν διαφορετικά? Αφού και έτσι όλα μπορούν να είναι καλά. Και τώρα, από το μηδέν και την αρχή αρχίζω για πρώτη φορά να ζω για εμένα, μόνο για εμένα και όχι για την μαμά. Λυπάμαι μαμά. Δεν θα είμαι πια το καλό σου παιδί, στο είπα ξεκάθαρα, άσε με να γίνω και 'γω λίγο κωλόπαιδο.