7.6.2015 | 23:17
Πρώτος έρωτας και ανεκπλήρωτος
Δεύτερο έτος στην σχολή τον βλεπω πρωτη φορα στο αμφιθεατρο αρχες Νοεμβρίου. Γνωριστηκαμε τον Δεκεμβρη και απο τοτε κάναμε λιγη παρέα στην σχολη φιλικά και κάθε μέρα να είναι ενα μαρτύριο γιατί δεν μπορούσα να καταλαβω αν με θελει ή οχι, ή αν εχει καταλαβει οτι ειμαι γκέι. Θυμαμαι να χανομαι στα πράσινα μάτια του κάθε φορά που με κοιτούσε. Πρόσεχα τις λεπτομέρεις του προσωπου του. Τις λιγοστες τριχές στο μαγουλο,το γλυκο κοκκινισμα και τις ομορφες γωνιες του προσωπου του. Μεχρι σήμερα δεν τον εχω βγαλει στιμγη απο το μυαλο. μου αν και προσπαθησα καποια στιγμη οταν πηγα στο σπιτι των γονιων μου και ειχα να τον δω ενα μηνα. Ειχε αρχίσει να ξεθωριαζει νομιζα οτι δεν ηταν τιποτα, δεν ειχα καταλαβει τι γινοταν μεσα μου. Οταν επεστρεψα στην σχολή για το δεύτερο εξαμηνο και τον είδα χάρηκα παρα πολυ. Τοτε αρχισα να καταλαβαίνω οτι κατι ηταν διαφορετικό απο την τελευταια φορά που μου αρεσε ενα αγορι. Περνούσαν οι μηνες και εγώ να κάνω ιστορίες στο μυαλο μου και να πίανομαι απο το πιο μικρο πραγμα γιατι να ακουμπησει το ποδι του στο δικό μου , το εκανε εσκεμμένα , μήπως περιμένει απο εμενα να κανω την πρωτη κινηση; Εφτασε ο Μάης και ολη αυτη η κατασταση με είχε φθείρει. Ενα βραδυ που ειχα πιει λιγο παραπανω του εστειλα μηνυμα και του ειπα οτι μου αρεσει. Εκεινος μου ειπε οτι δεν ειχε καταλαβει τιποτα , οτι ειναι straight , οτι γενικα δεν εχει θεμα αλλα να μείνουμε φιλοι. Τωρα καταλαβα οτι ειναι η πρωτη φορά που ερωτευομαι και εχει γεύση πικρο-γλυκο. Εχει περασει ενας μηνας απο τοτε και ακομη τον σκεφτομαι καμια φορα αν και δεν εχουμε μιλησει για καμια βδομαδα και φταιω εγω γιατι δεν τον χαιρετησα οταν τον ειδα. Ειναι ενας ανθρωπος που δεν θελω να χασω απο την ζωη μου.