ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από χρόνια φίλων με προνόμια κ πολύ χαλαρών κ μη ιδιαίτερα καλυπτικων συναισθηματικά κ στενών σχέσεων ,είμαι με ένα άτομο που με καλύπτει,,επικοινωνούμε,επιδιώκει καθημερινή επαφή κ κανονική σχέση μαζί μου.Αρχικά χαρηκα. Τώρα είμαι ένα ράκος από την παλιά μου φίλη βουλιμία που είχε υποχωρήσει κ νόμιζα εξαφανιστεί καθώς μεγαλωνα.Με το που άρχισα να δενομαι κάπως,μεταμορφώνομαι στην επαρχιωτισσα Σίλβια Πλαθ της εφηβείας μου,βουλιμικες κρίσεις,εμετοί,αλκοόλ μόνη μέχρι να μην έχω ιδέα τι έγινε,κ γενικότερα πιάνω τον εαυτό μου να έχει αντιδράσεις υστερικης ζηλιαρας γκομενας που προκαλούνται απ την παραμικρή υποψία αρνητισμού η έλλειψης ενδιαφέροντος στη συμπεριφορά του.Ή αλήθεια είναι ότι ως τώρα το παιζα η υπέρ κουλ φοιτήτρια που σχετιζεται με τους υπέρ αδεσμευτους "που -ψαχνονται συνομηλίκους ,αλλά ποτέ δεν είχα κάποιον που να θέλει συνειδητά αποκλειστικότητα,συνεχή επαφή, κάτι επίσημο κ ξεκάθαρο,και να ναι αμοιβαίο.Πως να διαχειριστώ αυτά τα τόσο ομορφα που παίρνω χωρίς να διπλώνομαι στη μέση απ τα εμετικά ή να καταληγω στα επείγοντα από αλκοόλ κ υπνωτικά με κάθε ιδέα που μου μπαίνει ότι θα τον χάσω?.μήπως μερικοί άνθρωποι είναι καλυτερα να μην κάνουν στενές σχέσεις εφόσον είναι ανίκανοι ν τις διαχειριστουν?σκέφτομαι σοβαρά να χωρισω