ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα σε όλους αρχικά.Κουράστηκα να ζω έτσι. Κουράστηκα να ζω μεσα στο άγχος.05/01/2014 ήταν για μένα η μεγάλη μέρα. Η μέρα που θα έβαζα τέλος στην ζωή μου. Που θα τελείωναν όλα. Θα ηρεμούσα επιτελούς. Θα έβαζε ένα τέλος στην μίζερη ζωή μου και κυρίως στην όλη ταλαιπωρία μου με τις κρίσεις πανικού.Τα είχα όλα έτοιμα, σπίτι, μόνος, καθάρισα κιόλας για μην λενε ότι ήμουν βρωμιάρης αφού πεθάνω. Είχα πάρει τους πάντες τηλέφωνο τις προηγούμενες 3 μέρες (όχι όλους μαζί και με πάρουν χαμπάρι) και είχα βρει το κενό που ήθελα για να προχωρήσω στην τελευταία μου κίνηση. Σχετικά ανώδυνα, σε 3 λεπτά θα "κοιμόμουν". Κανείς δεν θα μπορούσε να με σώσει, ούτε εγώ αν άλλαζα γνώμη την τελευταία στιγμή. Πάω να κάνω ένα τελευταίο έλεγχο να δω αν είναι όλα καλά στο σπίτι και να πάρω το αντικείμενο που θα με "ησύχαζε". Το παίρνω και προχωρώ στο σημείο που είχα επιλέξει να με βρουνε. Σταματάω. Σκέφτομαι αν άφησα τίποτα άλλο που πρέπει να κάνω. Ναι κάτι ξεχνάω αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Είχα ένα όνειρο, έναν στόχο που ήθελα κάποτε να πραγματοποιήσω. Τι νόημα έχει τώρα σκέφτηκα, είναι πια πολύ αργά. Ή μήπως δεν είναι; Δεν θα τα καταφέρω έτσι και αλλιώς, είναι πολύ δύσκολο, εδώ παθαίνω κρίση που βγαίνω από το σπίτι. Αξίζει να το προσπαθήσω. Τουλάχιστον θα προσπαθήσω. Πφφφφ. Δεν μπορώ, θέλω να ηρεμίσω. Δεν αντέχω να ζω άλλο. Πφφφ. Κοντοστάθηκα 20-30 λεπτά έτσι. Ώσπου μιλούσα στον εαυτό μου: Μ@#€κα Βασίλη, παπα€&% επιστήμονας υγείας είσαι. Η πιο λογική σκέψη του εγκεφάλου σου είναι να βάλει τέλος. Ωραίος!Αυτές ήταν οι σκέψεις μου και οι κινήσεις μου εκείνη την ημέρα. Έψαξα και βρήκα ψυχολόγο. Πηγαίνω σχεδόν κάθε βδομάδα από τις 21/1/14. Έχω βάλει την ζωή μου σε τάξη και πλέον αραιώνουμε τις συνεδρίες. Όμως έκανα λάθος, ο εγκέφαλος μου είχε όντως βρει την τέλεια λύση. Δεν είχα ζωή τότε. Δεν έκανα ΤΙΠΟΤΑ που να μου άρεσε. Με καταπίεζαν και με έκαναν ΟΛΟΙ ότι ήθελαν. Δεν είχα ζωή αρα γιατί να ζω; (σας φαίνεται υπερβολικό αλλά έτσι ήταν) Γιατί τελικά έχω κάτι που να μου αρέσει και ήθελα να το κάνω, ένα στόχο, κάτι πραγματικά για μένα. Πάνω από ένα χρόνο μετά, έχω βάλει σχεδόν τα πάντα στην θέση τους και απολαμβάνω ότι κάνω. Όχι δεν είναι όλα μέλι γάλα, ίσα ίσα σε αυτό το σημείο είμαι πάλι πολύ πιεσμένος και αγχωμένος σε σημείο να φλερτάρω πάλι με τις κρίσεις πανικού. Αλλά το παλεύω, ξέρω τι με αγχώνει. Ξέρω τι πρέπει να κάνω. Πάνω από όλα ξέρω τι θέλω στη ζωή μου. Και στην τελική όλα θα πάνε καλά.Παρεμπιπτόντως, το όνειρο μου δεν το έχω πραγματοποιήσει ακόμα. Αλλά πηγαίνω προς τα εκεί και ειμαι σε καλό δρόμο.Αν κάποιος από εσάς υποφέρει από τέτοιου είδους καταστροφικές σκέψεις καλό θα είναι να απευθυνθεί σε ειδικό. Πολλοι δήμοι και σχολές παρέχουν δωρεάν αυτές τις υπηρεσίες. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Ζητά βοήθεια και όλα θα πάνε καλά!!! :)