ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτός ο ήρεμος. Ο γεμάτος μυρωδιές κι αγγίγματα.Ο γεμάτος ανατριχίλες και "τραβήγματα". Αυτός ο ύπνος που έπρεπε κάπου να χωθείς για ν'ανασάνεις.Ο ύπνος που ήταν τόσο γνώριμος.Λες και τον μοιραζόμασταν καιρό.Και δεν ήταν πολύς ο καιρός.'Ηταν όμως ύπνος βαθύς και τόσο ξένοιαστος από το πρώτο βράδυ.Αυτό μου λείπει πιο πολύ να ξέρεις.Να ξεφεύγω για λίγο μέσα στα παπλώματα κι εσύ , κοιμισμένος, να με τραβάς πάνω σου.Να κολλάς το σώμα σου πάνω στο δικό μου και να με βάζεις να γεμίζω κάθε "γούβα" του κορμιού σου.Από εκείνη την τελευταία φορά δεν έχω ξανακοιμηθεί έτσι ήρεμα.Κ έχουν περάσει σχεδόν 2 μήνες.Ναι. Σαφώς κοιμάμαι. Βαριά αλλά όχι ήρεμα. Αναπνέω τα βράδια αλλά δεν ανασαίνω. Ξυπνάω αλλά δεν σηκώνομαι. Φλατ. Αυτό είμαι. Δεν νιώθω. Από εκείνη την τελευταία φορά που έμεινα στο κρεβάτι πριν φύγεις για δουλειά.Κι εγώ κάθε πρωί ξυπνάω.Σαν ρομπότ. Αναπνέω.Γελάω χωρίς να χαμογελάω. Κοιτάζω τον κόσμο γύρω μου αλλά δεν βλέπω κανέναν.Πώς έγινε αυτό;Την γουστάρω την μοναξιά μου το καταλαβαίνεις;Δεν ζητούσα τίποτα.Κι όμως παγιδεύτηκα εκείνο το βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί.Λες και ήξεραν τα κορμιά ποιες είναι οι σωστές κινήσεις για να ηρεμήσει η ψυχή. Κι από τότε με στοιχειώνει αυτός ο ύπνος.Κι η μυρωδιά σου.Μαστούρα είσαι.Είσαι ο λόγος που θα αποχωριζόμουν την -πολυπόθητη- μοναξιά μου.Κι ας με βολεύει όλο αυτό που πλασάρουμε ο ένας στον άλλο αυτόν τον καιρό.Αυτό τον ύπνο έχω ανάγκη για να νιώσω ξανά ρε γαμώτο.Αυτή τη μυρωδιά για να βυθίζομαι.Κι έχω καιρό να βυθιστώ. Και μου λείπει._ https://www.youtube.com/watch?v=1uStM1Zpah8