29.6.2015 | 00:46
Πφφφφφ
Πρέπει να καταλάβω ότι όταν λεω θα έρθω εσυ αρχίζεις να γίνεσαι ευτυχισμένος. Κι όσο πλησιάζει η ώρα γίνομαι ακόμα πιο ευτυχισμένος. Είναι κι αυτή η ζάλη τα βράδια από τις χαμηλόφωνες συζητήσεις μας, αυτές τις νυσταγμένες με τη φωνή σου που τόσο αγαπάω και τα μουγκρητα μου και τα δικά σου. Είναι και το ηλίθιο χιούμορ σου που μόνο εγώ καταλαβαίνω και τόσο μου αρέσει Για όλα αυτά περιμένω πάνω από το τηλέφωνο και το ρημάδι το κινητό δεν πιάνει σήμα..Γιατί θέλω να σε κοιτάω σαν να είσαι εσύ, να μου μιλάς σαν να είμαι εγώ, να πούμε όσα νιώθουμε και μετά να μην είμαι δυνατή να φύγωΠάνε τώρα κάτι μήνες. Δεν θέλω να τους μετρώ γιατί πληγώνουν. Την ελπίδα μόνο κρατάωΕίχες πει πως η ιστορία μας δεν τελειώνει.
