29.6.2015 | 19:16
Πρώην, νυν αλλά όχι αεί!
Είχα μια μακροχρόνια σχέση. Χωρίσαμε και τον πρώτο χρόνο κρατήσαμε τυπική επαφή με ελάχιστες συναντήσεις. Όσο περνούσε ο καιρός η επικοινωνία γινόταν όλο και πιο συχνή. Καποια στιγμή προέκυψε και το σεξ. Εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε 2-3 φορές την εβδομάδα. Βγαίνουμε, κάνουμε σεξ και κοιμόμαστε μαζί. Μαγειρεύουμε, πηγαίνουμε εκδρομές και κάνουμε κοινές δημόσιες εμφανίσεις. Έτσι και εχθές, πήγαμε σε μια βάφτιση κοινού φίλου. Συνάντησα μια παλιά γνωστή και με ρώτησε αν έχουμε παντρευτεί. Της απάντησα οτι έχουμε χωρίσει ήδη δυο χρόνια και σάστισε. Μου είπε οτι φαινόμαστε αγαπημένοι. Είμαστε, της είπα.Το βράδυ ανέφερα το περιστατικό στον "πρώην" και μου είπε οτι αν είχαμε παντρευτεί τότε, τώρα δε θα περνούσαμε τόσο καλά. Πιστεύει οτι ζούμε το ιδανικό. Μια σχέση χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τα αρνητικά. Γενικά μου είπε οτι τον καλύπτει τόσο αυτή η κατάσταση που πλέον δεν ψάχνεται αλλού. Εγώ του είπα τη δική μου άποψη και δεν του άρεσε καθόλου. Οτι θεωρώ πως έχουμε βολευτεί, έχουμε συμβιβαστεί και φοβόμαστε να πάμε παρακάτω. Οτι βαλτώσαμε στο γνώριμο και οτι συνεχίζω να ψάχνω τον έρωτα.Με ρώτησε τι θα μπορούσε να κάνει για να σταματήσω να ψάχνομαι και να μείνω μαζί του.Του εξήγησα οτι δε γίνεται ούτε να τον ξαναερωτευτώ ούτε να ζήσω χωρίς έρωτα.Είναι όμορφο αυτό που ζούμε και πραγματικά περνάμε πολύ ωραία, αλλά...