18.7.2015 | 18:33
Μοναξιά από επιλογή;
Δε ξέρω πως τα κατάφερα έτσι. Να κοντεύω τα 30 και να μην έχω ούτε έναν φίλο. Πολλές φορές προσπάθησα να το εξηγήσω αλλά κάθε φορά κατέληγα στο συμπέρασμα ότι είναι δικό μου λάθος. Πως γίνετε να τους διώχνω όλους από κοντά μου; Πως γίνεται συνειδητά να επιλέγω τη μοναξιά ενώ πάντα επιζητούσα την αποδοχή των άλλων. Έφτασα στο σημείο να κάνω σχέσεις μόνο και μόνο για να έχω κάποιον να μιλάω. Και στο τέλος τις διέλυσα όλες... μία προς μία. Τις περισσότερες φορές δεν έχω πρόβλημα μ' αυτό. Νιώθω ελεύθερος μέσα από τη μοναξιά μου να είμαι ο εαυτός μου και όχι αυτό που πρέπει να είμαι στα μάτια των άλλων. Όμως είναι κάτι στιγμές όπως αυτή που θες να σ' ακούσει κάποιος. Γι' αυτό είπα να γράψω εδώ. Φοβάμαι να γνωρίσω κόσμο πια. Φοβάμαι τον εαυτό μου, φοβάμαι πως πάλι κάποιον θα πληγώσω "φεύγοντας".
