22.7.2015 | 17:13
Περί κακίας..
Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την κακία του. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που φοβάμαι να αντικρύσω έναν άνθρωπο γιατί είναι τόσο σάπιος..Δυστυχώς το μέρος είναι μικρό, οι κοινές γνωριμίες αρκετές και είναι αδύνατο να τον αποφύγω τελείως. Έχω βαρεθεί να παρουσιάζομαι ως ιδιότροπη και αντικοινωνική, να κρύβομαι στην πόλη μου, να κάνω υπομονή, να καταπίνω προσβολές, να ανέχομαι τη μίζερη ύπαρξή του. Μέχρι πρότινος για ανθρωπιστικούς λόγους δεν ευχόμουν το κακό του, έριχνα τις ευθύνες σε εμένα και κατέβαζα το κεφάλι. Δεν αντέχω άλλο! Το καλόπιασμα δεν πιάνει, η αδιαφορία δεν πιάνει, οι απειλές και οι βρισιές κάνουν τα πράγματα χειρότερα..Εύχομαι να ξεχάσει ότι υπάρχω. Για πολλοστή φορά σήμερα με πιάσανε να μου πουν ότι με βρίζει αισχρά