24.7.2015 | 06:11
τον χρονο να ελεγχα μαζι να ημασταν παλι και αν ολα γινονταν ξανα ρε φιλε μου χαλαλι.
Εχει παει πέντε και είκοσι και σε δυο ωρες θα ξυπνήσω για τη δουλειά. Διχως να καταλαβω πως εχω πανω απο τρεις ωρες και κοιτάω προφιλ παλιών συμμαθητων καθως το facebook μου το χρησιμοποιω τελείως πρακτικα με μοναχα 10 φιλους. Για αλλους στεναχωρήθηκα για αλλους χαρηκα και αλλους τους ζηλεψα μα ολους τους νοσταλγισα. Μπορει με ολους αυτους να μην ειχαμε ποτε ιδιαιτερη επαφη, μπορει με καποιους να ειχαμε τσακωθει, μπορει με αλλους ποτε να μη ταιριαξαμε. Μεγαλωσαμε μαζι ομως. Με καποιους τοσο που θυμαμαι την πρωτη μερα μας στο νηπιαγωγειο ή την πρωτη δημοτικου. Μεγαλωσαμε. Αλλαξαμε. Αλλαξαμε δρομους. Χαθηκαμε. Και ίσως με τους περισσότερους να μη ξανα συναντηθούμε και ποτέ. Μου λείπετε τσογλάνια ευχομαι να είστε όλοι παντα τοσο ευτυχισμένοι οσο ημασταν τοτε..
