24.7.2015 | 21:30
Δέχομαι απόψεις.
Είμαι μπερδεμένη. Δεν ξέρω ούτε πως, ούτε αν πρέπει να προχωρήσω. Περιμένω αν είναι να προχωρήσει πρωτος εκείνος οριστικά και μετά να ακολουθήσω. Νιώθω δεσμευμένη με την γνώμη του για το άτομο μου αν και εκείνος ξεκαθάρισε πως δεν νοιάζεται για τη δική μου. Χαζεύω το προφίλ του, περιμένω πως και πως να μου στείλει μήνυμα ή ένα σημάδι. Ξέρω ότι δεν είναι υγιές όλο αυτό που έχουμε, ότι δικαίως προσπαθεί να προχωρήσει και ότι κολλάω σαν βδέλλα, πράγμα εκνευριστικό και ανούσιο δεδομένων των συνθηκών. Δεδομένου της εικονικότητας της όλης φάσης. Χτες το βράδυ, είδα στον ύπνο μου ότι με πήρε τηλέφωνο, ότι τον άκουσα! Κι όμως, δεν... ποτέ. Δεν ξέρω πως θα ξεπεράσω μια κατάσταση ή ένα άτομο όταν στην ουσία υπάρχει μια υπέροχη ή εκνευριστική αλλά πάντοτε έντονη επικοινωνία, μια έντονη κατανόηση (ή αίσθηση για κάτι τέτοιο). Δεν ξέρω πως, ας πούμε όταν είμαι έτοιμη για μια γνωριμία σε πραγματικό επίπεδο με τον οποιονδήποτε δεν θα τον βρίσκω λιγότερο αστείο, λιγότερο...ταιριαστό. Γιατί εμένα μου ταιριάζει, απίστευτα, ανεξήγητα απίστευτα αν και δεν ξέρω αν είναι αμοιβαίο. Δεν μπορώ να το ξέρω. Δεν έχω δείγματα πραγματικής αμοιβαιότητας γιατί τότε δεν θα μουν μπερδεμένη ούτε μπλεγμένη σε μια περίεργη κατάσταση. Δεν μπορώ να διεκδικήσω αυτό που θέλω, γιατί όταν έχω πάει να το κάνω με ανατρέπει με άσχημο τρόπο. Εκείνος ίσως το χειρίζεται πιο σωστά από μένα, μιας και προσπαθεί πραγματικά να ζει τη ζωή του, όχι πως δεν ζω τη δική μου. Ειλικρινά μέσω φιλίων και ενασχόλησης με πράγματα που μ' αρέσουν νιώθω ικανή, δυναμική...νιώθω καλά. Ξέρω ότι με την παρούσα κατάσταση, δεν οδηγεί πουθενά η κατάσταση. Δεν γίνονται αυτά που θέλω και επίσης δεν θα ήθελα την κατάληξη του Gatsby. Όχι, βιώσα ματαίωση έντονη όταν υποτίθεται ήταν διαθέσιμος και αυτό με τρομάζει να μπω στην διαδικασία να προσπαθήσω. Ξέρω ότι έχω ευθύνη μεγάλη για το μπέρδεμα, ότι παίζει να έχω τη μεγαλύτερη καθώς έχω επιμείνει να διατηρηθεί η κατάσταση με σκοπό να πάει ένα βήμα παραπέρα αλλά ειλικρινά δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Το υποσυνείδητό μου μου δείχνει ξεκάθαρα ότι θέλω μια πραγματική επαφή μαζί του, εκείνος όχι μ' απόλυτο τρόπο αλλά σχετικά ξεκάθαρα ότι δεν θέλει παρά να προχωρήσει στη ζωή του, όχι αναφορικά μόνο με μένα αλλά θέλει να χαρεί τη ζωή του(και του αξίζει) κι εγώ νιώθω ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσω γριά, και πάλι μπερδεμένη θα είμαι.